Wikipedia‘da ütopyanın tanımı “Ütopya, aslında olmayan, tasarlanmış olan ideal toplum şekli anlamı taşır.” şeklinde aktarılmış. 10 yıldan fazla süredir Game Designer olarak çalışan Jane McGonigal, oyunların daha güzel bir dünya yaratabileceğinden bahsettiği bu “Gaming Can Make a Better World” TED konuşmasında “Gelecek 10 yıldaki amacım, dünyayı kurtarmanın gerçek hayatta da oyunlardaki gibi kolay olmasını sağlamak.” diyor. Bence bir ütopyadan bahsediyor; ama görüşlerini kesinlikle dinlemeniz gereken güzellikte örneklerle açıklıyor.
Sizin de oyunlarda çok başarılıyken gerçek hayatta kendinizi başarısız ve mutsuz hissettiğiniz anlar oluyor mu? Oyunlarda başarısız olduğunuzda yılmadan tekrar tekrar o bölümü geçmeyi denerken gerçek hayatta benzer bir başarısızlıkta hemen yılıyor musunuz? Neden oyunlarda tekrar deneyip üstesinden gelmeye çalışırken gerçek hayatta bundan kaçınıyoruz? Oyunlarda biliyoruz ki bize verilen görevler tam da bizim yapabileceğimiz zorlukta (tabii GTA Vice City’de yer alan şu küçük helikopterli görevi saymazsak 🙂 ), bunları başardığımızda geri bildirimleri de hızlıca alıyoruz. Hangimiz Street Fighter’da “Perfect” yazısını görmek için çabalamadı ki 🙂